Deze week gebeurde er een hoop. Veel moois en ook wat minder mooie dingen. Iets dat nodig is om te voelen. Te voelen wat echt belangrijk is. Vanuit mij. Het diepere zakken in mij. Lege ruimtes in durven stappen, ook al is niet alles helder. Niet meer opvullen, maar voelen. Alles. The good, bad & the ugly.
De donkere dagen voor nieuwe maan (in de nacht van zondag op maandag) zijn voor mij altijd intensiever dan de nieuwe maan zelf. Ze brengen aan het licht waar ik nog niet afgestemd leef en waar mijn groei zit. Waar ik mag stappen in de open ruimte. Echt voelen. Alles wat er is.
Iedereen vind het altijd knap wat ik doe. De sterke, krachtige vrouw. De vrouw die heel veel kan. Meer misschien dan anderen. Het is wat ik altijd hoor, maar wat als je dit zelf niet altijd op dat level voelt? Op een dag waarop ik ontzettend veel berichten van klanten ontving over het moois wat ik voor hen doe en heb gedaan, voelde ik het zelf even niet.
De dag waarop ik dacht…laat iemand anders het maar doen, was de dag waarop de wereld om mij heen aangaf dat wat ik doe en wie ik ben fantastisch is. Niet alleen privé, maar juist meer nog zakelijk. Maar is dit voldoende als je het zelf niet voelt op dat moment?
Huilen, helen en zakken in de leegte die er op dat moment is. Ik zette mijn telefoon uit en nadat Finn in bed lag liet ik het er zelf even helemaal zijn. Het bevestigde weer dat alles er mag zijn en je er net zo goed erna weer voor je klanten kunt zijn. Maar dan moet jij jezelf wel alle ruimte geven om te voelen. Heling hoeft geen weken te duren.
Welke ruimte wil jij niet voelen?
Dit is wat ik zelf altijd het moeilijkst vond. Ik vulde het op. Met eten, werk en te vaak ook mannelijke contacten. Tijdelijk genot op alle vlakken. Waarvan ik die laatste nog het moeilijkst vind om toe te geven. Om openlijk te zeggen dat de uitreiking die ik naar de ander deed, enkel gericht was op de tijdelijke opvulling van mijn pijn.
Ik merkte de neiging afgelopen week weer. Wat doe je dan? Welke hand pak je? Pak je de hand van het Universum of pak je de hand van verslaving? Want verslaving klinkt zwaar….maar allemaal hebben we een verslaving. Social media, poetsen, zorgen, anderen dragen, seks, eten, werk, aandacht…allemaal vormen van verslaving en om maar niet te hoeven voelen wat zich toont.
Het is zo makkelijk om die lege ruimtes niet aan te gaan. Je doet jezelf er alleen zoveel meer pijn mee. Ik zie het vaak ook bij intuïtieve ondernemers. Of je jezelf nu hsp noemt of niet, gevoelig ben je. Hsp is een label en als je mij iets langer volgt, dan weet je mijn allergie voor labels inmiddels.
Vaak merk ik dat wanneer ik een dergelijke uitspraak doe, juist de groep die zich daaronder labelt mij even niet kan “handelen”. Tot een “hsp’er” mij echt leert kennen. Ziet dat de energie die ze afkeert en die ze het liefst buiten sluit, eigenlijk alleen maar uitnodigt om te groeien.
Opposites attract. We hebben allemaal een hardere en een zachtere kant. Soms is het helemaal in balans en soms overweegt de ene kant. Juist iemand met een overwegende andere kant stoot dan af of trekt aan. In beide ligt de uitnodiging voor jezelf. Wat als het én én mag zijn? Net zo goed als het leven.
durf voluit te leven,
ook als het eng is
Ons hele leven bestaat uit tegengestelden. De zon en de maan. Het licht en het donker. Zweven en aarden. Mag het er niet gewoon zijn? Alles? Let it be, onze Beatle vrienden zongen het vroeger al. Maak het jezelf niet zo f*cking lastig en let it be. Alles. The good, bad & ugly.
Zak erin. Durf het te voelen. Keer je niet af van mensen die een energie hebben die jou uitnodigt om te groeien. Laten wij als vrouwen elkaar upliften. Steeds vanuit de kracht in jou de ander uitnodigen om diezelfde kracht te verankeren in haar. Wat je ziet in de ander, zit in jezelf. Alles. Het harde en het zachte. De pijn en de liefde. Het licht en het donker.
Een volgende keer als de hand van verslaving roept, maak een moment tijd voor jezelf en zak in jouw energie. Ook wanneer het wiebelig voelt. Ook wanneer je er liever weg blijft en ook wanneer de hand steeds harder begint te roepen.
In jou zit zoveel wijsheid. Zoveel kracht. Zoveel liefde. Het is er allemaal. Alles wat een ander ziet, mag jij ook zelf voelen. Steeds op een dieper level.
Unleash your inner Goddess
In de aanloop naar mijn gratis 5-daagse intuïtiereis die a.s. maandag start ben ik er zelf weer doorheen gegaan op een dieper level. De afgelopen maanden, maar zeker ook deze week. En zo is het voor mij altijd.
Ik voel dat ik iets neer wil zetten, maar heb dit soms op de vooravond nog niet helemaal helder. Ik onderneem vanuit mijn innerlijke wijsheid en intuïtie telkens weer. Vanuit vertrouwen in het Universum en mijzelf. Vanuit overgave. Angst aan de kant zetten. Stukken doorleven en steeds een laagje dieper.
Voor mij de enige weg. De weg naar liefde, succes en geld. Steeds dezelfde weg en steeds een laagje dieper. Ik krijg het niet voor niks, maar wel met steeds meer liefde. Angst duurt namelijk nooit lang. Worsteling en verdriet ook niet. En zo is het ook voor jou.
Je moet het alleen wel durven voelen. Het soms niet weten. Bang durven zijn. En dit is precies waarom voornamelijk vrouwen niet die open ruimte in durven stappen. De beslissing nemen waarvan ze al tijden weten dat het de juiste is, maar het toch niet doen.
Nog even dit…moet ik niet nog dat…zal ik niet nog zo….Reality check: het enige dat jij moet doen is gaan zitten, voelen en beslissen. Vanuit die beslissing zet je de eerste stap. Altijd de eerste stap en van daaruit verder. Intuïtie en zelfliefde all the way.
Doe je mee a.s. maandag? Ik ga je er vijf dagen lang alles over leren. Intuïtie, vrouwelijke wijsheid en overgave aan het leven. Jouw mooiste leven. Meld je via deze link aan en je bent er automatisch bij a.s. maandag:
Yes ik doe graag mee!